Pronunciation: /ɔppløːy̯ɡn̩/
verb
Syllabication: op·plö·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
op­plö­gen
past participle:
op­plöögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöögt op
wi plöögt op
ji plöögt op
se plöögt op
past:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöög op
wi plö­gen op
ji plö­gen op
se plö­gen op
perfect:
ik heff op­plöögt
du hest op­plöögt
he/se/dat hett op­plöögt
wi hebbt op­plöögt
ji hebbt op­plöögt
se hebbt op­plöögt
conjunctive:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöög op
wi plö­gen op
ji plö­gen op
se plö­gen op
imperative:
plöög op!
plöögt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + plögen