Utspraak op Platt: /ɔppløːy̯ɡn̩/
Verb
Sülven: op·plö·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
op­plö­gen
PPP:
op­plöögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöögt op
wi plöögt op
ji plöögt op
se plöögt op
Vergangen Tiet:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöög op
wi plö­gen op
ji plö­gen op
se plö­gen op
Perfekt:
ik heff op­plöögt
du hest op­plöögt
he/se/dat hett op­plöögt
wi hebbt op­plöögt
ji hebbt op­plöögt
se hebbt op­plöögt
Kunjunktiv:
ik plöög op
du plöögst op
he/se/dat plöög op
wi plö­gen op
ji plö­gen op
se plö­gen op
Imperativ:
plöög op!
plöögt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + plögen