Pronunciation: /biːkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: bi·krie·gen
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Ik heff em dor bikregen, dat he den Hoff feegt.

Verbforms:

infinitive:
bi­krie­gen
past participle:
bi­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg bi
du krigg­st bi
he/se/dat krigg­t bi
wi kriegt bi
ji kriegt bi
se kriegt bi
past:
ik kreeg bi
du kreegst bi
he/se/dat kreeg bi
wi kre­gen bi
ji kre­gen bi
se kre­gen bi
perfect:
ik heff bi­kre­gen
du hest bi­kre­gen
he/se/dat hett bi­kre­gen
wi hebbt bi­kre­gen
ji hebbt bi­kre­gen
se hebbt bi­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg bi
du kreegst bi
he/se/dat kreeg bi
wi kre­gen bi
ji kre­gen bi
se kre­gen bi
imperative:
krieg bi!
kriegt bi!

Etymology:

Compound word constructed from: bi + kriegen