Utspraak op Platt: /biːkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: bi·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
make sb.
Bispelen:
Ik heff em dor bikregen, dat he den Hoff feegt.

Verbformen:

Infinitiv:
bi­krie­gen
PPP:
bi­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg bi
du krigg­st bi
he/se/dat krigg­t bi
wi kriegt bi
ji kriegt bi
se kriegt bi
Vergangen Tiet:
ik kreeg bi
du kreegst bi
he/se/dat kreeg bi
wi kre­gen bi
ji kre­gen bi
se kre­gen bi
Perfekt:
ik heff bi­kre­gen
du hest bi­kre­gen
he/se/dat hett bi­kre­gen
wi hebbt bi­kre­gen
ji hebbt bi­kre­gen
se hebbt bi­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg bi
du kreegst bi
he/se/dat kreeg bi
wi kre­gen bi
ji kre­gen bi
se kre­gen bi
Imperativ:
krieg bi!
kriegt bi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bi + kriegen