Pronunciation: /affiːln̩/
verb
Syllabication: af·fie·len
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­fie­len
past participle:
af­fielt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fielt af
wi fielt af
ji fielt af
se fielt af
past:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fiel af
wi fie­len af
ji fie­len af
se fie­len af
perfect:
ik heff af­fielt
du hest af­fielt
he/se/dat hett af­fielt
wi hebbt af­fielt
ji hebbt af­fielt
se hebbt af­fielt
conjunctive:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fiel af
wi fie­len af
ji fie­len af
se fie­len af
imperative:
fiel af!
fielt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + fielen