Utspraak op Platt: /affiːln̩/
Verb
Sülven: af·fie·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­fie­len
PPP:
af­fielt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fielt af
wi fielt af
ji fielt af
se fielt af
Vergangen Tiet:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fiel af
wi fie­len af
ji fie­len af
se fie­len af
Perfekt:
ik heff af­fielt
du hest af­fielt
he/se/dat hett af­fielt
wi hebbt af­fielt
ji hebbt af­fielt
se hebbt af­fielt
Kunjunktiv:
ik fiel af
du fielst af
he/se/dat fiel af
wi fie­len af
ji fie­len af
se fie­len af
Imperativ:
fiel af!
fielt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + fielen