Pronunciation: /aflɪɡn̩/
verb
Syllabication: af·lig·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
Uns Huus liggt en beten af von en Straat.

Verbforms:

infinitive:
af­lig­gen
past participle:
af­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg af
du ligg­st af
he/se/dat ligg­t af
wi ligg­t af
ji ligg­t af
se ligg­t af
past:
ik leeg af
du leegst af
he/se/dat leeg af
wi le­gen af
ji le­gen af
se le­gen af
perfect:
ik heff af­le­gen
du hest af­le­gen
he/se/dat hett af­le­gen
wi hebbt af­le­gen
ji hebbt af­le­gen
se hebbt af­le­gen
conjunctive:
ik leeg af
du leegst af
he/se/dat leeg af
wi le­gen af
ji le­gen af
se le­gen af
imperative:
ligg af!
ligg­t af!
infinitive:
af­lig­gen
past participle:
af­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg af
du ligg­st af
he/se/dat ligg­t af
wi ligg­t af
ji ligg­t af
se ligg­t af
past:
ik lagg af
du lagg­st af
he/se/dat lagg af
wi lag­gen af
ji lag­gen af
se lag­gen af
perfect:
ik heff af­le­gen
du hest af­le­gen
he/se/dat hett af­le­gen
wi hebbt af­le­gen
ji hebbt af­le­gen
se hebbt af­le­gen
conjunctive:
ik lagg af
du lagg­st af
he/se/dat lagg af
wi lag­gen af
ji lag­gen af
se lag­gen af
imperative:
ligg af!
ligg­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + liggen