Pronunciation: /afzɔu̯ɾən/
verb
Syllabication: af·so·ren
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­so­ren
past participle:
af­soort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soort af
wi soort af
ji soort af
se soort af
past:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soor af
wi so­ren af
ji so­ren af
se so­ren af
perfect:
ik bün af­soort
du büst af­soort
he/se/dat is af­soort
wi sünd af­soort
ji sünd af­soort
se sünd af­soort
conjunctive:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soor af
wi so­ren af
ji so­ren af
se so­ren af
imperative:
soor af!
soort af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + soren