Utspraak op Platt: /afzɔu̯ɾən/
Verb
Sülven: af·so·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­so­ren
PPP:
af­soort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soort af
wi soort af
ji soort af
se soort af
Vergangen Tiet:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soor af
wi so­ren af
ji so­ren af
se so­ren af
Perfekt:
ik bün af­soort
du büst af­soort
he/se/dat is af­soort
wi sünd af­soort
ji sünd af­soort
se sünd af­soort
Kunjunktiv:
ik soor af
du soorst af
he/se/dat soor af
wi so­ren af
ji so­ren af
se so­ren af
Imperativ:
soor af!
soort af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + soren