Pronunciation: /afzʏnɐn/
verb
Syllabication: af·sün·nern
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­sün­nern
past participle:
af­sün­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sün­ner af
du sün­nerst af
he/se/dat sün­nert af
wi sün­nert af
ji sün­nert af
se sün­nert af
past:
ik sün­ner af
du sün­nerst af
he/se/dat sün­ner af
wi sün­nern af
ji sün­nern af
se sün­nern af
perfect:
ik heff af­sün­nert
du hest af­sün­nert
he/se/dat hett af­sün­nert
wi hebbt af­sün­nert
ji hebbt af­sün­nert
se hebbt af­sün­nert
conjunctive:
ik sün­ner af
du sün­nerst af
he/se/dat sün­ner af
wi sün­nern af
ji sün­nern af
se sün­nern af
imperative:
sün­ner af!
sün­nert af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + sünner