Pronunciation: /anʃɾɛɪ̯ən/
verb
Syllabication: an·schre’·en
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
German:
Examples:
Schree mi nich an!

Verbforms:

infinitive:
an­schre’­en
past participle:
an­schreet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schreet an
wi schreet an
ji schreet an
se schreet an
past:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schree an
wi schreen an
ji schreen an
se schreen an
perfect:
ik heff an­schreet
du hest an­schreet
he/se/dat hett an­schreet
wi hebbt an­schreet
ji hebbt an­schreet
se hebbt an­schreet
conjunctive:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schree an
wi schreen an
ji schreen an
se schreen an
imperative:
schree an!
schreet an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + schre’en