Utspraak op Platt: /anʃɾɛɪ̯ən/
Verb
Sülven: an·schre’·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
angrölen
düütsch:
anschreien
engelsch:
yell at
Bispelen:
Schree mi nich an!

Verbformen:

Infinitiv:
an­schre’­en
PPP:
an­schreet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schreet an
wi schreet an
ji schreet an
se schreet an
Vergangen Tiet:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schree an
wi schreen an
ji schreen an
se schreen an
Perfekt:
ik heff an­schreet
du hest an­schreet
he/se/dat hett an­schreet
wi hebbt an­schreet
ji hebbt an­schreet
se hebbt an­schreet
Kunjunktiv:
ik schree an
du schreest an
he/se/dat schree an
wi schreen an
ji schreen an
se schreen an
Imperativ:
schree an!
schreet an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + schre’en

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.