Pronunciation: /anspɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: an·spre·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
[3]
peripheral vocabulary
German:

Verbforms:

infinitive:
an­spre­ken
past participle:
an­spra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spreek an
du spri­ckst an
he/se/dat spri­ckt an
wi spreekt an
ji spreekt an
se spreekt an
past:
ik spröök an
du spröökst an
he/se/dat spröök an
wi sprö­ken an
ji sprö­ken an
se sprö­ken an
perfect:
ik heff an­spra­ken
du hest an­spra­ken
he/se/dat hett an­spra­ken
wi hebbt an­spra­ken
ji hebbt an­spra­ken
se hebbt an­spra­ken
conjunctive:
ik spröök an
du spröökst an
he/se/dat spröök an
wi sprö­ken an
ji sprö­ken an
se sprö­ken an
imperative:
spreek an!
spreekt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + spreken