Pronunciation: /ɾɪnfɪn̩/
verb
Syllabication: rin·fin·nen
[1]
peripheral vocabulary
sik ~
Low Saxon:
mit wat vertroot warrn
English:
German:
Examples:
He kunn sik in sien Rull noch nich rinfinnen.

Verbforms:

infinitive:
rin­fin­nen
past participle:
rin­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik finn rin
du finn­st rin
he/se/dat finn­t rin
wi finn­t rin
ji finn­t rin
se finn­t rin
past:
ik fünn rin
du fünn­st rin
he/se/dat fünn rin
wi fün­nen rin
ji fün­nen rin
se fün­nen rin
perfect:
ik heff rin­fun­nen
du hest rin­fun­nen
he/se/dat hett rin­fun­nen
wi hebbt rin­fun­nen
ji hebbt rin­fun­nen
se hebbt rin­fun­nen
conjunctive:
ik fünn rin
du fünn­st rin
he/se/dat fünn rin
wi fün­nen rin
ji fün­nen rin
se fün­nen rin
imperative:
finn rin!
finn­t rin!

Etymology:

Compound word constructed from: rin + finnen