Pronunciation: /afɡɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: af·ge·ten
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­ge­ten
past participle:
af­ga­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik geet af
du gütt­st af
he/se/dat gütt af
wi geet af
ji geet af
se geet af
past:
ik gööt af
du göötst af
he/se/dat gööt af
wi gö­ten af
ji gö­ten af
se gö­ten af
perfect:
ik heff af­ga­ten
du hest af­ga­ten
he/se/dat hett af­ga­ten
wi hebbt af­ga­ten
ji hebbt af­ga­ten
se hebbt af­ga­ten
conjunctive:
ik gööt af
du göötst af
he/se/dat gööt af
wi gö­ten af
ji gö­ten af
se gö­ten af
imperative:
geet af!
geet af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + geten