Pronunciation: /hɛ͡ɐɡɛːm̩/
verb
Syllabication: her·ge·ven
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Dat Kind wull de Popp nich mehr hergeven.

Verbforms:

infinitive:
her­ge­ven
past participle:
her­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik geev her
du giff­st her
he/se/dat giff­t her
wi geevt her
ji geevt her
se geevt her
past:
ik gaff her
du gaff­st her
he/se/dat gaff her
wi gaf­fen her
ji gaf­fen her
se gaf­fen her
perfect:
ik heff her­ge­ven
du hest her­ge­ven
he/se/dat hett her­ge­ven
wi hebbt her­ge­ven
ji hebbt her­ge­ven
se hebbt her­ge­ven
conjunctive:
ik gaff her
du gaff­st her
he/se/dat gaff her
wi gaf­fen her
ji gaf­fen her
se gaf­fen her
imperative:
geev her!
geevt her!

Etymology:

Compound word constructed from: her + geven