Utspraak op Platt: /hɛ͡ɐɡɛːm̩/
Verb
Sülven: her·ge·ven
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Dat Kind wull de Popp nich mehr hergeven.

Verbformen:

Infinitiv:
her­ge­ven
PPP:
her­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik geev her
du giff­st her
he/se/dat giff­t her
wi geevt her
ji geevt her
se geevt her
Vergangen Tiet:
ik gaff her
du gaff­st her
he/se/dat gaff her
wi gaf­fen her
ji gaf­fen her
se gaf­fen her
Perfekt:
ik heff her­ge­ven
du hest her­ge­ven
he/se/dat hett her­ge­ven
wi hebbt her­ge­ven
ji hebbt her­ge­ven
se hebbt her­ge­ven
Kunjunktiv:
ik gaff her
du gaff­st her
he/se/dat gaff her
wi gaf­fen her
ji gaf­fen her
se gaf­fen her
Imperativ:
geev her!
geevt her!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: her + geven