Pronunciation: /ʏmɾøːy̯ɾən/
verb
Syllabication: üm·röh·ren
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­röh­ren
past participle:
üm­röhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhrt üm
wi röhrt üm
ji röhrt üm
se röhrt üm
past:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhr üm
wi röh­ren üm
ji röh­ren üm
se röh­ren üm
perfect:
ik heff üm­röhrt
du hest üm­röhrt
he/se/dat hett üm­röhrt
wi hebbt üm­röhrt
ji hebbt üm­röhrt
se hebbt üm­röhrt
conjunctive:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhr üm
wi röh­ren üm
ji röh­ren üm
se röh­ren üm
imperative:
röhr üm!
röhrt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + röhren