Utspraak op Platt: /ʏmɾøːy̯ɾən/
Verb
Sülven: üm·röh·ren
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­röh­ren
PPP:
üm­röhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhrt üm
wi röhrt üm
ji röhrt üm
se röhrt üm
Vergangen Tiet:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhr üm
wi röh­ren üm
ji röh­ren üm
se röh­ren üm
Perfekt:
ik heff üm­röhrt
du hest üm­röhrt
he/se/dat hett üm­röhrt
wi hebbt üm­röhrt
ji hebbt üm­röhrt
se hebbt üm­röhrt
Kunjunktiv:
ik röhr üm
du röhrst üm
he/se/dat röhr üm
wi röh­ren üm
ji röh­ren üm
se röh­ren üm
Imperativ:
röhr üm!
röhrt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + röhren