Pronunciation: /spɾœkəln/
verb
Syllabication: sprö·ckeln
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Ik heff in de Pann Klütens spröckelt.
Wi hebbt in’n Aven Äppel spröckelt.
[2]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
sprö­ckeln
past participle:
sprö­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sprö­ckel
du sprö­ckelst
he/se/dat sprö­ckelt
wi sprö­ckelt
ji sprö­ckelt
se sprö­ckelt
past:
ik sprö­ckel
du sprö­ckelst
he/se/dat sprö­ckel
wi sprö­ckeln
ji sprö­ckeln
se sprö­ckeln
perfect:
ik bün sprö­ckelt
du büst sprö­ckelt
he/se/dat is sprö­ckelt
wi sünd sprö­ckelt
ji sünd sprö­ckelt
se sünd sprö­ckelt
conjunctive:
ik sprö­ckel
du sprö­ckelst
he/se/dat sprö­ckel
wi sprö­ckeln
ji sprö­ckeln
se sprö­ckeln
imperative:
sprö­ckel!
sprö­ckelt!

Etymology:

Word derived from: Sprock