Pronunciation: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: ut·en·een·krie·gen
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
De beiden Magneten weren so stark, dat ik jüm nich mehr uteneenkriegen kunn.

Verbforms:

infinitive:
ut­en­een­krie­gen
past participle:
ut­en­een­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg uteneen
du krigg­st uteneen
he/se/dat krigg­t uteneen
wi kriegt uteneen
ji kriegt uteneen
se kriegt uteneen
past:
ik kreeg uteneen
du kreegst uteneen
he/se/dat kreeg uteneen
wi kre­gen uteneen
ji kre­gen uteneen
se kre­gen uteneen
perfect:
ik heff ut­en­een­kre­gen
du hest ut­en­een­kre­gen
he/se/dat hett ut­en­een­kre­gen
wi hebbt ut­en­een­kre­gen
ji hebbt ut­en­een­kre­gen
se hebbt ut­en­een­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg uteneen
du kreegst uteneen
he/se/dat kreeg uteneen
wi kre­gen uteneen
ji kre­gen uteneen
se kre­gen uteneen
imperative:
krieg uteneen!
kriegt uteneen!

Etymology:

Compound word constructed from: uteneen + kriegen