Pronunciation: /afhʊkn̩/
verb
Syllabication: af·hu·cken
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­hu­cken
past participle:
af­hu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik huck af
du hu­ckst af
he/se/dat hu­ckt af
wi hu­ckt af
ji hu­ckt af
se hu­ckt af
past:
ik huck af
du hu­ckst af
he/se/dat huck af
wi hu­cken af
ji hu­cken af
se hu­cken af
perfect:
ik heff af­hu­ckt
du hest af­hu­ckt
he/se/dat hett af­hu­ckt
wi hebbt af­hu­ckt
ji hebbt af­hu­ckt
se hebbt af­hu­ckt
conjunctive:
ik huck af
du hu­ckst af
he/se/dat huck af
wi hu­cken af
ji hu­cken af
se hu­cken af
imperative:
huck af!
hu­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + hucken