Pronunciation: /ankva͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: an·quar·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Ik laat mi hier nich von di anquarken!

Verbforms:

infinitive:
an­quar­ken
past participle:
an­quarkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik quark an
du quarkst an
he/se/dat quarkt an
wi quarkt an
ji quarkt an
se quarkt an
past:
ik quark an
du quarkst an
he/se/dat quark an
wi quar­ken an
ji quar­ken an
se quar­ken an
perfect:
ik heff an­quarkt
du hest an­quarkt
he/se/dat hett an­quarkt
wi hebbt an­quarkt
ji hebbt an­quarkt
se hebbt an­quarkt
conjunctive:
ik quark an
du quarkst an
he/se/dat quark an
wi quar­ken an
ji quar­ken an
se quar­ken an
imperative:
quark an!
quarkt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + quarken