Pronunciation: /vɛçha͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: weg·har·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Hest du de Bläder op’n Hoff al wegharkt?

Verbforms:

infinitive:
weg­har­ken
past participle:
weg­harkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat harkt weg
wi harkt weg
ji harkt weg
se harkt weg
past:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat hark weg
wi har­ken weg
ji har­ken weg
se har­ken weg
perfect:
ik heff weg­harkt
du hest weg­harkt
he/se/dat hett weg­harkt
wi hebbt weg­harkt
ji hebbt weg­harkt
se hebbt weg­harkt
conjunctive:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat hark weg
wi har­ken weg
ji har­ken weg
se har­ken weg
imperative:
hark weg!
harkt weg!

Etymology:

Compound word constructed from: weg + harken