Pronunciation: /dvɪnɡn̩/
verb
Syllabication: dwin·gen
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik laat mi nich dwingen!

Verbforms:

infinitive:
dwin­gen
past participle:
dwun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik dwing
du dwingst
he/se/dat dwingt
wi dwingt
ji dwingt
se dwingt
past:
ik dwüng
du dwüngst
he/se/dat dwüng
wi dwün­gen
ji dwün­gen
se dwün­gen
perfect:
ik heff dwun­gen
du hest dwun­gen
he/se/dat hett dwun­gen
wi hebbt dwun­gen
ji hebbt dwun­gen
se hebbt dwun­gen
conjunctive:
ik dwüng
du dwüngst
he/se/dat dwüng
wi dwün­gen
ji dwün­gen
se dwün­gen
imperative:
dwing!
dwingt!