Utspraak op Platt: /dvɪnɡn̩/
Verb
Sülven: dwin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik laat mi nich dwingen!

Verbformen:

Infinitiv:
dwin­gen
PPP:
dwun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dwing
du dwingst
he/se/dat dwingt
wi dwingt
ji dwingt
se dwingt
Vergangen Tiet:
ik dwüng
du dwüngst
he/se/dat dwüng
wi dwün­gen
ji dwün­gen
se dwün­gen
Perfekt:
ik heff dwun­gen
du hest dwun­gen
he/se/dat hett dwun­gen
wi hebbt dwun­gen
ji hebbt dwun­gen
se hebbt dwun­gen
Kunjunktiv:
ik dwüng
du dwüngst
he/se/dat dwüng
wi dwün­gen
ji dwün­gen
se dwün­gen
Imperativ:
dwing!
dwingt!