Verbforms:
infinitive:
afkönen
past participle:
afkunnt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kann af
du kannst af
he/se/dat kann af
wi köönt af
ji köönt af
se köönt af
past:
ik kunn af
du kunnst af
he/se/dat kunn af
wi kunnen af
ji kunnen af
se kunnen af
perfect:
ik heff afkunnt
du hest afkunnt
he/se/dat hett afkunnt
wi hebbt afkunnt
ji hebbt afkunnt
se hebbt afkunnt
conjunctive:
ik kunn af
du kunnst af
he/se/dat kunn af
wi kunnen af
ji kunnen af
se kunnen af
imperative:
kann af!
köönt af!