Utspraak op Platt: /afkøːn̩/
Verb
Sülven: af·kö·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
verdregen
düütsch:
vertragen
abkönnen
erdulden
gewachsen sein

Verbformen:

Infinitiv:
af­kö­nen
PPP:
af­kunn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kann af
du kann­st af
he/se/dat kann af
wi köönt af
ji köönt af
se köönt af
Vergangen Tiet:
ik kunn af
du kunn­st af
he/se/dat kunn af
wi kun­nen af
ji kun­nen af
se kun­nen af
Perfekt:
ik heff af­kunn­t
du hest af­kunn­t
he/se/dat hett af­kunn­t
wi hebbt af­kunn­t
ji hebbt af­kunn­t
se hebbt af­kunn­t
Kunjunktiv:
ik kunn af
du kunn­st af
he/se/dat kunn af
wi kun­nen af
ji kun­nen af
se kun­nen af
Imperativ:
kann af!
köönt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + könen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.