Pronunciation: /kɛːtəln/
verb
Syllabication: ke·teln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
Nich keteln! Dat mag ik nich lieden!

Verbforms:

infinitive:
ke­teln
past participle:
ke­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ke­tel
du ke­telst
he/se/dat ke­telt
wi ke­telt
ji ke­telt
se ke­telt
past:
ik ke­tel
du ke­telst
he/se/dat ke­tel
wi ke­teln
ji ke­teln
se ke­teln
perfect:
ik heff ke­telt
du hest ke­telt
he/se/dat hett ke­telt
wi hebbt ke­telt
ji hebbt ke­telt
se hebbt ke­telt
conjunctive:
ik ke­tel
du ke­telst
he/se/dat ke­tel
wi ke­teln
ji ke­teln
se ke­teln
imperative:
ke­tel!
ke­telt!