Verbforms:
infinitive:
spökern
past participle:
spökert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spökert
wi spökert
ji spökert
se spökert
past:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spöker
wi spökern
ji spökern
se spökern
perfect:
ik heff spökert
du hest spökert
he/se/dat hett spökert
wi hebbt spökert
ji hebbt spökert
se hebbt spökert
conjunctive:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spöker
wi spökern
ji spökern
se spökern
imperative:
spöker!
spökert!
Etymology:
Word derived from: spöken