Verbformen:
Infinitiv:
spökern
PPP:
spökert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spökert
wi spökert
ji spökert
se spökert
Vergangen Tiet:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spöker
wi spökern
ji spökern
se spökern
Perfekt:
ik heff spökert
du hest spökert
he/se/dat hett spökert
wi hebbt spökert
ji hebbt spökert
se hebbt spökert
Kunjunktiv:
ik spöker
du spökerst
he/se/dat spöker
wi spökern
ji spökern
se spökern
Imperativ:
spöker!
spökert!
Etymologie:
Woort afleidt von: spöken
Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.