Pronunciation: /afʃɾam̩/
verb
Syllabication: af·schram·men
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
die
Dutch:
German:
Examples:
[2]
advanced vocabulary
Examples:
Ik bün fullen un heff mi dat Knee afschrammt.

Verbforms:

infinitive:
af­schram­men
past participle:
af­schramm­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schramm af
du schramm­st af
he/se/dat schramm­t af
wi schramm­t af
ji schramm­t af
se schramm­t af
past:
ik schramm af
du schramm­st af
he/se/dat schramm af
wi schram­men af
ji schram­men af
se schram­men af
perfect:
ik bün af­schramm­t
du büst af­schramm­t
he/se/dat is af­schramm­t
wi sünd af­schramm­t
ji sünd af­schramm­t
se sünd af­schramm­t
conjunctive:
ik schramm af
du schramm­st af
he/se/dat schramm af
wi schram­men af
ji schram­men af
se schram­men af
imperative:
schramm af!
schramm­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + schrammen