Pronunciation: /ʃɾøːy̯kəln/
verb
Syllabication: schrö·keln
[1]
advanced vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
schrö­keln
past participle:
schrö­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schrö­kel
du schrö­kelst
he/se/dat schrö­kelt
wi schrö­kelt
ji schrö­kelt
se schrö­kelt
past:
ik schrö­kel
du schrö­kelst
he/se/dat schrö­kel
wi schrö­keln
ji schrö­keln
se schrö­keln
perfect:
ik bün schrö­kelt
du büst schrö­kelt
he/se/dat is schrö­kelt
wi sünd schrö­kelt
ji sünd schrö­kelt
se sünd schrö­kelt
conjunctive:
ik schrö­kel
du schrö­kelst
he/se/dat schrö­kel
wi schrö­keln
ji schrö­keln
se schrö­keln
imperative:
schrö­kel!
schrö­kelt!

Etymology:

Word derived from: Schrökel