Werkwoordvormen:
infinitief:
schrökeln
voltooid deelwoord:
schrökelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik schrökel
du schrökelst
he/se/dat schrökelt
wi schrökelt
ji schrökelt
se schrökelt
verleden:
ik schrökel
du schrökelst
he/se/dat schrökel
wi schrökeln
ji schrökeln
se schrökeln
voltooid:
ik bün schrökelt
du büst schrökelt
he/se/dat is schrökelt
wi sünd schrökelt
ji sünd schrökelt
se sünd schrökelt
conjunctief:
ik schrökel
du schrökelst
he/se/dat schrökel
wi schrökeln
ji schrökeln
se schrökeln
imperatief:
schrökel!
schrökelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: Schrökel