Pronunciation: /ʏmsmiːtn̩/
verb
Syllabication: üm·smie·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­smie­ten
past participle:
üm­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik smiet üm
du smitt­st üm
he/se/dat smitt üm
wi smiet üm
ji smiet üm
se smiet üm
past:
ik smeet üm
du smeetst üm
he/se/dat smeet üm
wi sme­ten üm
ji sme­ten üm
se sme­ten üm
perfect:
ik heff üm­sme­ten
du hest üm­sme­ten
he/se/dat hett üm­sme­ten
wi hebbt üm­sme­ten
ji hebbt üm­sme­ten
se hebbt üm­sme­ten
conjunctive:
ik smeet üm
du smeetst üm
he/se/dat smeet üm
wi sme­ten üm
ji sme­ten üm
se sme­ten üm
imperative:
smiet üm!
smiet üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + smieten