Pronunciation: /fəɾnɛɪ̯ln̩/
verb
Syllabication: ver·ne·len
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ver­ne­len
past participle:
ver­neelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neelt
wi ver­neelt
ji ver­neelt
se ver­neelt
past:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neel
wi ver­ne­len
ji ver­ne­len
se ver­ne­len
perfect:
ik heff ver­neelt
du hest ver­neelt
he/se/dat hett ver­neelt
wi hebbt ver­neelt
ji hebbt ver­neelt
se hebbt ver­neelt
conjunctive:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neel
wi ver­ne­len
ji ver­ne­len
se ver­ne­len
imperative:
ver­neel!
ver­neelt!

Etymology:

Comment:
Kummt von en ümluutlose Form von'n sülven Stamm as nüül