Pronunciation: /fəɾbɾuːkn̩/
verb
Syllabication: ver·bru·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­bru­ken
past participle:
ver­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruukt
wi ver­bruukt
ji ver­bruukt
se ver­bruukt
past:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
perfect:
ik heff ver­bruukt
du hest ver­bruukt
he/se/dat hett ver­bruukt
wi hebbt ver­bruukt
ji hebbt ver­bruukt
se hebbt ver­bruukt
conjunctive:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
imperative:
ver­bruuk!
ver­bruukt!
infinitive:
ver­bru­ken
past participle:
ver­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­bruuk
du ver­brookst
he/se/dat ver­brookt
wi ver­bruukt
ji ver­bruukt
se ver­bruukt
past:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
perfect:
ik heff ver­bruukt
du hest ver­bruukt
he/se/dat hett ver­bruukt
wi hebbt ver­bruukt
ji hebbt ver­bruukt
se hebbt ver­bruukt
conjunctive:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
imperative:
ver­bruuk!
ver­bruukt!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + bruken