Utspraak op Platt: /fəɾnɛɪ̯ln̩/
Verb
Sülven: ver·ne·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ne­len
PPP:
ver­neelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neelt
wi ver­neelt
ji ver­neelt
se ver­neelt
Vergangen Tiet:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neel
wi ver­ne­len
ji ver­ne­len
se ver­ne­len
Perfekt:
ik heff ver­neelt
du hest ver­neelt
he/se/dat hett ver­neelt
wi hebbt ver­neelt
ji hebbt ver­neelt
se hebbt ver­neelt
Kunjunktiv:
ik ver­neel
du ver­neelst
he/se/dat ver­neel
wi ver­ne­len
ji ver­ne­len
se ver­ne­len
Imperativ:
ver­neel!
ver­neelt!

Etymologie:

Kommentar:
Kummt von en ümluutlose Form von'n sülven Stamm as nüül