Pronunciation: /spɪtn̩/
verb
Syllabication: spit·ten
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
spit­ten
past participle:
spitt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spitt
du spitt­st
he/se/dat spitt
wi spitt
ji spitt
se spitt
past:
ik spitt
du spitt­st
he/se/dat spitt
wi spit­ten
ji spit­ten
se spit­ten
perfect:
ik heff spitt
du hest spitt
he/se/dat hett spitt
wi hebbt spitt
ji hebbt spitt
se hebbt spitt
conjunctive:
ik spitt
du spitt­st
he/se/dat spitt
wi spit­ten
ji spit­ten
se spit­ten
imperative:
spitt!
spitt!

Etymology:

Word derived from: Spitt