Pronunciation: /bɾœkəln/
verb
Syllabication: brö·ckeln
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
brö­ckeln
past participle:
brö­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckelt
wi brö­ckelt
ji brö­ckelt
se brö­ckelt
past:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckel
wi brö­ckeln
ji brö­ckeln
se brö­ckeln
perfect:
ik heff brö­ckelt
du hest brö­ckelt
he/se/dat hett brö­ckelt
wi hebbt brö­ckelt
ji hebbt brö­ckelt
se hebbt brö­ckelt
conjunctive:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckel
wi brö­ckeln
ji brö­ckeln
se brö­ckeln
imperative:
brö­ckel!
brö­ckelt!