Pronunciation: /ʃɾʊmpəln/
verb
Syllabication: schrum·peln
[1]
advanced vocabulary
English:
German:
Examples:
De Backappel schrumpelt in’n Aven.

Verbforms:

infinitive:
schrum­peln
past participle:
schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pelt
wi schrum­pelt
ji schrum­pelt
se schrum­pelt
past:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
perfect:
ik bün schrum­pelt
du büst schrum­pelt
he/se/dat is schrum­pelt
wi sünd schrum­pelt
ji sünd schrum­pelt
se sünd schrum­pelt
conjunctive:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
imperative:
schrum­pel!
schrum­pelt!

Etymology:

Word derived from: schrumpen