Utspraak op Platt: /ʃɾʊmpəln/
Verb
Sülven: schrum·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
lütter warrn un dor Folen bi kriegen
düütsch:
schrumpeln
nedderlandsch:
verschrompelen
engelsch:
shrivel
wizen
Bispelen:
De Backappel schrumpelt in’n Aven.

Verbformen:

Infinitiv:
schrum­peln
PPP:
schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pelt
wi schrum­pelt
ji schrum­pelt
se schrum­pelt
Vergangen Tiet:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
Perfekt:
ik bün schrum­pelt
du büst schrum­pelt
he/se/dat is schrum­pelt
wi sünd schrum­pelt
ji sünd schrum­pelt
se sünd schrum­pelt
Kunjunktiv:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
Imperativ:
schrum­pel!
schrum­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: schrumpen

Tohoopsett Wöör:

inschrumpeln Schrumpel schrumpelig tohoopschrumpeln verschrumpeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.