Uitspraak in het Plat: /ʃɾʊmpəln/
werkwoord
Afbreking: schrum·peln
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
De Backappel schrumpelt in’n Aven.

Werkwoordvormen:

infinitief:
schrum­peln
voltooid deelwoord:
schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pelt
wi schrum­pelt
ji schrum­pelt
se schrum­pelt
verleden:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
voltooid:
ik bün schrum­pelt
du büst schrum­pelt
he/se/dat is schrum­pelt
wi sünd schrum­pelt
ji sünd schrum­pelt
se sünd schrum­pelt
conjunctief:
ik schrum­pel
du schrum­pelst
he/se/dat schrum­pel
wi schrum­peln
ji schrum­peln
se schrum­peln
imperatief:
schrum­pel!
schrum­pelt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: schrumpen