Pronunciation: /afbɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: af·bre·ken
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Mi is de Mien von’n Bleesticken afbraken.
[2]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­bre­ken
past participle:
af­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek af
du bri­ckst af
he/se/dat bri­ckt af
wi breekt af
ji breekt af
se breekt af
past:
ik bröök af
du bröökst af
he/se/dat bröök af
wi brö­ken af
ji brö­ken af
se brö­ken af
perfect:
ik heff af­bra­ken
du hest af­bra­ken
he/se/dat hett af­bra­ken
wi hebbt af­bra­ken
ji hebbt af­bra­ken
se hebbt af­bra­ken
conjunctive:
ik bröök af
du bröökst af
he/se/dat bröök af
wi brö­ken af
ji brö­ken af
se brö­ken af
imperative:
breek af!
breekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + breken