Pronunciation: /afkiːkn̩/
verb
Syllabication: af·kie·ken
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik kunn mi bi em noch veel afkieken.
[2]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­kie­ken
past participle:
af­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kiek af
du ki­ckst af
he/se/dat ki­ckt af
wi kiekt af
ji kiekt af
se kiekt af
past:
ik keek af
du keekst af
he/se/dat keek af
wi ke­ken af
ji ke­ken af
se ke­ken af
perfect:
ik heff af­ke­ken
du hest af­ke­ken
he/se/dat hett af­ke­ken
wi hebbt af­ke­ken
ji hebbt af­ke­ken
se hebbt af­ke­ken
conjunctive:
ik keek af
du keekst af
he/se/dat keek af
wi ke­ken af
ji ke­ken af
se ke­ken af
imperative:
kiek af!
kiekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + kieken