Uitspraak in het Plat: /fəɾbɾuːkn̩/
werkwoord
Afbreking: ver·bru·ken
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
ver­bru­ken
voltooid deelwoord:
ver­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruukt
wi ver­bruukt
ji ver­bruukt
se ver­bruukt
verleden:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
voltooid:
ik heff ver­bruukt
du hest ver­bruukt
he/se/dat hett ver­bruukt
wi hebbt ver­bruukt
ji hebbt ver­bruukt
se hebbt ver­bruukt
conjunctief:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
imperatief:
ver­bruuk!
ver­bruukt!
infinitief:
ver­bru­ken
voltooid deelwoord:
ver­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik ver­bruuk
du ver­brookst
he/se/dat ver­brookt
wi ver­bruukt
ji ver­bruukt
se ver­bruukt
verleden:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
voltooid:
ik heff ver­bruukt
du hest ver­bruukt
he/se/dat hett ver­bruukt
wi hebbt ver­bruukt
ji hebbt ver­bruukt
se hebbt ver­bruukt
conjunctief:
ik ver­bruuk
du ver­bruukst
he/se/dat ver­bruuk
wi ver­bru­ken
ji ver­bru­ken
se ver­bru­ken
imperatief:
ver­bruuk!
ver­bruukt!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: ver- + bruken