Pronunciation: /ʃandɛːɾən/
verb
Syllabication: schan·de·ren

Verbforms:

infinitive:
schan­de­ren
past participle:
schan­deert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schan­deer
du schan­deerst
he/se/dat schan­deert
wi schan­deert
ji schan­deert
se schan­deert
past:
ik schan­deer
du schan­deerst
he/se/dat schan­deer
wi schan­de­ren
ji schan­de­ren
se schan­de­ren
perfect:
ik heff schan­deert
du hest schan­deert
he/se/dat hett schan­deert
wi hebbt schan­deert
ji hebbt schan­deert
se hebbt schan­deert
conjunctive:
ik schan­deer
du schan­deerst
he/se/dat schan­deer
wi schan­de­ren
ji schan­de­ren
se schan­de­ren
imperative:
schan­deer!
schan­deert!

Etymology:

Word derived from: -eer