Verbforms:
infinitive:
afkienen
past participle:
afkient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kient af
wi kient af
ji kient af
se kient af
past:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kien af
wi kienen af
ji kienen af
se kienen af
perfect:
ik heff afkient
du hest afkient
he/se/dat hett afkient
wi hebbt afkient
ji hebbt afkient
se hebbt afkient
conjunctive:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kien af
wi kienen af
ji kienen af
se kienen af
imperative:
kien af!
kient af!