Pronunciation: /afspɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: af·spre·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Dat harrn wi aver anners afspraken!

Verbforms:

infinitive:
af­spre­ken
past participle:
af­spra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spreek af
du spri­ckst af
he/se/dat spri­ckt af
wi spreekt af
ji spreekt af
se spreekt af
past:
ik spröök af
du spröökst af
he/se/dat spröök af
wi sprö­ken af
ji sprö­ken af
se sprö­ken af
perfect:
ik heff af­spra­ken
du hest af­spra­ken
he/se/dat hett af­spra­ken
wi hebbt af­spra­ken
ji hebbt af­spra­ken
se hebbt af­spra­ken
conjunctive:
ik spröök af
du spröökst af
he/se/dat spröök af
wi sprö­ken af
ji sprö­ken af
se sprö­ken af
imperative:
spreek af!
spreekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + spreken