Utspraak op Platt: /knɪkbɛɪ̯n̩/
Verb
Sülven: knick·be·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
swacke Been hebben, mit de Kneen inknicken
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
knick­be­nen
PPP:
knick­beent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik knick­been
du knick­beenst
he/se/dat knick­beent
wi knick­beent
ji knick­beent
se knick­beent
Vergangen Tiet:
ik knick­been
du knick­beenst
he/se/dat knick­been
wi knick­be­nen
ji knick­be­nen
se knick­be­nen
Perfekt:
ik heff knick­beent
du hest knick­beent
he/se/dat hett knick­beent
wi hebbt knick­beent
ji hebbt knick­beent
se hebbt knick­beent
Kunjunktiv:
ik knick­been
du knick­beenst
he/se/dat knick­been
wi knick­be­nen
ji knick­be­nen
se knick­be­nen
Imperativ:
knick­been!
knick­beent!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: knicken + Been